Στη σημερινή εποχή, τα μνημόνια δεν έχουν χτυπήσει μόνο τους ανθρώπους. Όλο και περισσότερα ζώα εγκαταλείπονται από τους ιδιοκτήτες τους αφού δεν έχουν τη δυνατότητα να τα συντηρήσουν. Τα ζώα αυτά, ανεξέλεγκτα, κυκλοφορούν στους δρόμους προσπαθώντας να βρουν τροφή και να ενταχθούν σε κάποια αγέλη ώστε να προστατευθούν.
Κακοποιούνται από συνανθρώπους μας . Κούτες γεμάτες κουτάβια πετιούνται σε σπίτια γνωστών φιλόζωων ή σε κάδους απορριμμάτων. Φόλες τοποθετούνται στους δρόμους και τα χωράφια από συμπολίτες μας.
Η κατάσταση πια δεν ελέγχεται.
Όταν κάποιος πολίτης θελήσει να αναφέρει περιστατικό κακοποίησης, ατυχήματος ή αρρώστιας ζώου, πραγματικά δεν έχει που να απευθυνθεί. Συνήθως παραπέμπεται από «αναρμόδιους» στο τοπικό φιλοζωικό σωματείο, το οποίο, χωρίς καμία βοήθεια από τον Δήμο προσπαθεί να φέρει «βόλτα» όλο αυτό το πλήθος των αδέσποτων, να ασχοληθεί με τους εμβολιασμούς και τις θεραπείες, τη σίτισή τους, τη στείρωσή τους και τα χειρουργεία τους.
Η ευθύνη του Δήμου έχει μετακυλήσει στους εθελοντές φιλόζωους, που στη συνέχεια αυτοί μόνοι τους, προσπαθούν να βρουν πόρους, χρόνο και εγκαταστάσεις ώστε να ανταπεξέλθουν.
Ο Δήμος πρέπει να έχει την πλήρη ευθύνη για τη διαχείριση αυτού του φαινομένου. Χωρίς όμως καμία μέριμνα και ενημέρωση του πολίτη από πλευράς του, οι εθελοντές φιλόζωοι πασχίζουν να ανταποκριθούν στα περιστατικά που συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο με γρηγορότερους πλέον ρυθμούς, Επεμβάσεις σε καταγγελίες για κακοποίηση ζώου από τον ιδιοκτήτη του, περισυλλογή άρρωστων, περίθαλψη, διατροφή, υιοθεσίες, αντιμετωπίζοντας συγχρόνως καταγγελίες «ενοχλημένων» συμπολιτών μας αναγκαζόμενοι να σύρονται στην Αστυνομία και την Εισαγγελία κατηγορούμενοι για την ενασχόλησή τους αυτή.
Η μόνη συμβολή του Δήμου Ελευσίνας – Μαγούλας μέχρι στιγμής είναι το πρόγραμμα στειρώσεων που εντάσσεται κάθε χρόνο παίρνοντας επιχορήγηση, αναλαμβάνοντας μόνο τη στείρωση και όχι στη φαρμακευτική αγωγή που πρέπει να ακολουθήσει, την ηλεκτρονική σήμανση (microchip) και το αντιλυσσικό εμβόλιο.
Με το Νόμο 4039 του 2012 για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία τους, πλέον και από πλευράς νομικού πλαισίου ορίζονται ξεκάθαρα οι ευθύνες των Περιφερειών, των Δήμων και των πολιτών.
Χρειάστηκε η ψήφιση ενός νόμου για να κληθούμε να επωμισθούμε τις ευθύνες μας όλοι.
Θα ήταν ευχής έργο αν αυτός ο Νόμος εφαρμοζόταν, γιατί καλύπτει όλο το φάσμα της ευζωίας και της διαχείρισης των ζώων συντροφιάς. Όμως όπως και τόσοι άλλοι Νόμοι, δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ χωρίς ωστόσο να εφαρμόζεται όπως θα έπρεπε.
Σύμφωνα με το Άρθρο 9 παρ.1 οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, παρ.2 να ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά (σε συνεργασία με όμορους Δήμους) κτηνιατρεία και καταφύγια, παρ.3 για την περισυλλογή τους να συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα, παρ.6 να μεριμνούν για την προώθησή τους σε υιοθεσίες, παρ.7 να σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση (microchip), αποπαρασιτώνονται και στειρώνονται.
Όσοι ζούμε στην Ελευσίνα και τη Μαγούλα γνωρίζουμε ότι τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει.
Βασική προϋπόθεση για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο των αδέσποτων, είναι να αναλάβει η δημοτική αρχή τις ευθύνες της.
Απαραίτητη είναι η δημιουργία αρμόδιας υπηρεσίας στον Δήμο η οποία θα έχει την ευθύνη για :
· Ενημέρωση – Εκπαίδευση
Διοργάνωση εκδηλώσεων μέσα από τις οποίες θα ενημερώνονται οι πολίτες για τις ευθύνες και τα δικαιώματα που έχουν σχετικά με την ευζωία των ζώων, δεσποζόμενων και αδέσποτων.
Ημερίδες στα σχολεία
· Περισυλλογή, περίθαλψη, στείρωση, αποπαρασίτωση, εμβολιασμό, σήμανση ως αδέσποτου
· Ίδρυση κτηνιατρείου και καταφυγίου για προσωρινή παραμονή του ζώου μέχρι να ιαθεί και επανενταχθεί
· Υιοθεσίες
Στον Δήμο μας (Ελευσίνα-Μαγούλα) σε χώρους με πρόχειρες εγκαταστάσεις, στους δρόμους ή και στα σπίτια τους που κάποιοι φιλόζωοι φροντίζουν αδέσποτα ζώα, τα οποία είναι πάνω από διακόσια, ένα πλήθος που συνεχώς αυξομειώνεται, αφού οι ίδιοι φροντίζουν και για τις υιοθεσίες τους.
Υπάρχει και ένα άτυπο καταφύγιο που αυτή τη στιγμή φτάνει τα ενενήντα ζώα. Το καταφύγιο αυτό βρίσκεται στην ανατολική είσοδο της Ελευσίνας στα σύνορα με το αεροδρόμιο. Ο χώρος αυτός ανήκει στο αεροδρόμιο και παραχωρήθηκε για το σκοπό αυτό με «προίκα» εξήντα ζώα που βρίσκονταν μέχρι τότε στους χώρους του αεροδρομίου. Οι συνθήκες που επικρατούν εκεί είναι τραγικές, αφού δεν μπορούσαν να γίνουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις λόγω του ότι σε λίγα μέτρα βρίσκεται ο διάδρομος προσγείωσης και τέτοιες παρεμβάσεις δεν τις επιτρέπει ο κανονισμός ασφάλειας πτήσεων. Στο καταφύγιο αυτό λοιπόν, κοινοποιήθηκε πως άμεσα πρέπει να εκκενωθεί από τα ζώα, αφού εκεί ορίστηκε να γίνουν έργα της ΕΥΔΑΠ. Τα ζώα αυτά, που μετά από συνεχείς διώξεις από τα διάφορα σημεία που βρίσκονταν, μέχρι να καταλήξουν εκεί, ξαναδιώχνονται για να καταλήξουν άγνωστο που.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου