Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 7ΜΜ


    
                           
 
                               Η δημοτική κίνηση Ελευσίνας- Μαγούλας

                ¨ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ¨

 
Σας καλεί στην εκδήλωση

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

διεύρυνση ή διάλυση των κοινωνικών δομών των δήμων;

 

Ομιλητές:

 Σπύρος Τζόκας μέλος του ΔΣ  της ΚΕΔΕ

Φίλιππος Κιρκίτσος, πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης

 

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στις 7.00 μμ
στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ελευσίνας (Παγκάλου κ Κίμωνος

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Σύσκεψη στο ΘΡΙΑΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 31-10-2013 , 14:00

 Κάλεσμα των Σωματείων Εργαζομένων σε ευρεία σύσκεψη κάνει το Σωματείο Εργαζομένων Θριασίου Νοσοκομείου Ελευσίνας. Η σύσκεψη θα γίνει εντός Θριασίου ΓΝΑ στον χώρο του Σωματείου. Το κάλεσμα έχει ως εξής:



 «Το Δ.Σ. του Σωματείου εργαζομένων στο Γ.Ν.Ε. «Θριάσιο» με βάση τις εξελίξεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια περίθαλψη, την εκπαίδευση, τις δημοτικές υπηρεσίες και γενικότερα του χτυπήματος των δικαιωμάτων στη δουλειά, την υγεία και τη μόρφωση από την πολιτική Κυβέρνησης-Κεφαλάιου-Ε.Ε.-Τρόικας-Δ.Ν.Τ. καλεί σωματεία εργαζομένων της περιοχής, σε ευρεία σύσκεψη την Πέμπτη 31/10/2013 και ώρα 14.00 στο χώρο του Σωματείου στο Θριάσιο Νοσοκομείο με σκοπό τον κοινό αγωνιστικό βηματισμό».

Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΣΟΥ ..... ΚΑΙ ΕΛΑ

Η ¨ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ¨ αποτελεί τη νέα , ζωντανή , ανοικτή κίνηση στην πόλη.
 
Σε καλούμε να συνδιαμορφώσουμε τις θέσεις μας στα ζητήματα που αφορούν την παραλία , το περιβάλλον , την οικονομία , την κοινωνική πολιτική κα.
 
Ανοικτές συζητήσεις πραγματοποιουνται κάθε ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  στις 8μμ στο ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ  του Δήμου Ελευσίνας ( Παγκάλου κ Κίμωνος ) .
 
Δες την ιδέα σου να γίνεται πράξη
 

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

«Μπίζνες σε δήμους και περιφέρειες της χώρας»

Του Σπύρου Τζόκα*
 
 
Το δελτίο Τύπου της ΚΕΔΕ μάς ενημέρωνε: «Αντιπροσωπεία της ΚΕΔΕ, με επικεφαλής τον πρόεδρό της, Κώστα Ασκούνη, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, ύστερα από πρόσκληση του δημάρχου της Νυρεμβέργης και προέδρου της Γερμανικής Ένωσης Πόλεων δρ Ούλριχ Μάλι, συμμετέχουν στις εργασίες της 4ης Ελληνογερμανικής Συνέλευσης (DGV IV), η οποία πραγματοποιείται 22 και 23 Οκτωβρίου και έχει θέμα 'Ο δήμος του μέλλοντος'».
Μας ενημέρωνε επίσης και για τα θέματα: «Τα θέματα που θα βρεθούν στο επίκεντρο του διαλόγου μεταξύ αιρετών εκπροσώπων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλων φορέων και ειδημόνων και από τις δύο χώρες είναι, μεταξύ των άλλων, τα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, η ένταξη στην αγορά εργασίας, η αγροτική ανάπτυξη, η διαχείριση του νερού, η μετανάστευση, η περιφερειακή πολιτική στην Ευρώπη, η προώθηση του τουρισμού και των ελληνικών ποιοτικών προϊόντων». Τα θέματα προδίδουν και τον στόχο της συνέλευσης, που δεν είναι άλλος από την εκποίηση όλων των παραπάνω για τα οποία ενδιαφέρονται τα γερμανικά συμφέροντα.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά τους. Αρχικά υπενθυμίζω το αυτονόητο, ότι δηλαδή στην αντιπροσωπεία αυτή δεν μετέχουμε ως παράταξη στην ΚΕΔΕ, καθώς έχουμε και στο παρελθόν εκφράσει τη ριζική αντίθεσή μας για την ελληνογερμανική αυτή συνέλευση, όπου προωθούνται γερμανικά ιδιωτικά συμφέροντα στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Το προκλητικό στην περίπτωσή μας είναι ότι η αυτή η περιβόητη αντιπροσωπεία των αυτοδιοικητικών μεταβαίνει στη Γερμανία με χρήματα του ελληνικού λαού, για να εξυπηρετήσει συμφέροντα που στρέφονται εναντίον του... Για να εξυπηρετήσει, δηλαδή, μπίζνες σε δήμους και περιφέρειες που προωθούνται μέσα από ελληνογερμανική συνεργασία, η οποία συμφωνήθηκε μεταξύ της μνημονιακής συγκυβέρνησης και της γερμανικής κυβέρνησης.
Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ο ελληνικός λαός είναι ότι η τρόικα δεν έφερε μαζί της μόνο φτώχεια και ανυποληψία στην Ελλάδα. Έφερε και άλλα δεινά. Έφερε και διάφορους τοποτηρητές, οι οποίοι βομβαρδίζουν με νουθεσίες τους ιθαγενείς με στόχο να τους κάνουν βαθμιαία «σωστούς» Ευρωπαίους. Οι αυτοδιοικητικοί δεν χρειάζονται πλέον τους δημόσιους υπαλλήλους! Αυτούς τους απολύουν... Έχουν τον Γερμανό τους για δωρεάν... κατάρτιση και την Τask Force ως αντ' αυτής κυβέρνηση.
 
Εκχωρήσεις υπηρεσιών των δήμων
Και δουλεύουν πυρετωδώς και με ταχύτατες διαδικασίες. Αυτά τα δύσμοιρα χρόνια οι ελληνογερμανικές συνελεύσεις δίνουν και παίρνουν. Οι εκχωρήσεις υπηρεσιών των δήμων σε ιδιωτικά συμφέροντα προχωρούν ταχύτατα. Οι δήμοι μετατρέπονται σε μικρά ΤΑΙΠΕΔ. Η μεταφορά τεχνογνωσίας λειτουργεί ως πρόσχημα και ως διασφάλιση της μετέπειτα ανάθεσης έργων και υπηρεσιών της δημοτικής δραστηριότητας σε γερμανικούς ομίλους και επιχειρηματίες. Ξεπούλημα των πάντων στα αφεντικά για ένα ξεροκόμματο.
Η σπουδή είναι πρωτόγνωρη. Συναντήσεις και συνελεύσεις παντού. Στη Θεσσαλονίκη και την Πελοπόννησο τον περασμένο Νοέμβριο, στην Κρήτη και στο Αιγαίο αργότερα, και ο κατάλογος μακρύς. Και τώρα στη Νυρεμβέργη. Ο φουχτολισμός ως ανώτατο στάδιο του ραγιαδισμού. Και το αποκορύφωμα, το γλείψιμο... η αναβάπτιση του κ. Φούχτελ σε «Φώχτολο» (από τον δήμαρχο της Καστοριάς Εμμανουήλ Χατζησυμεωνίδη) και «Φουχτουλάκη» (από τον περιφερειάρχη Κρήτης Σταύρο Αρναουτάκη), καθώς και με άλλα λογοπαίγνια από παρόμοιους «εξυπνάκηδες».
Ο σχεδιασμός αυτός βασίζεται σε δύο άξονες: σε μια πολιτική από τα «χαμηλά», δηλαδή σε συνεργασίες μεταξύ ΟΤΑ - εμπειρογνωμόνων - επιχειρηματιών και «κοινωνίας πολιτών» (!), στον οποίο εντάσσεται και η Ελληνογερμανική Συνέλευση, και σε μια πολιτική σε ανώτερο επίπεδο μεταξύ υπουργείου Εσωτερικών - ΕΝΠΕ - ΚΕΔΕ από ελληνικής πλευράς και του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών και Τεχνολογίας της Γερμανίας, με τη συμμετοχή της Task Force. Η συνεργασία αυτή είχε εγκαινιαστεί και οριστικοποιηθεί σε συνάντηση που είχε γίνει στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2012 ανάμεσα στον τότε υπουργό Εσωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη και τον υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Γερμανίας Χανς Φούχτελ. Και τώρα απεικονίζεται στη Νυρεμβέργη... Είναι οι εμπνευστές και οι χαμάληδες αυτού του σχεδιασμού.
 
Προς εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις
Η υλοποίηση αυτής της συνεργασίας θα οδηγήσει σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και δράσεων που σήμερα ασκούν οι δήμοι. Ο δρόμος στην κατεύθυνση αυτή έχει ήδη στρωθεί, καθώς το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι δήμοι από τις δραματικές μειώσεις στην κρατική χρηματοδότηση, αλλά και η ίδια η πολιτική τους, που με πρόσχημα την οικονομική κατάσταση σπρώχνει σε ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποιείται μεθοδικά από τη μνημονιακή κυβέρνηση για την παράδοση της λειτουργίας τους στο κεφάλαιο.
H πρώτη φάση συνεργασίας της ελληνικής και γερμανικής Τοπικής Αυτοδιοίκησης προέβλεπε τη μεταφορά τεχνογνωσίας από ειδικούς εμπειρογνώμονες της Γερμανίας προς τους εκπροσώπους της ελληνικής Τ.Α. και ακολούθως την ανάθεση έργων και υπηρεσιών της δημοτικής δραστηριότητας σε γερμανικούς ομίλους και επιχειρηματίες. Η ανταλλαγή τεχνογνωσίας μετατράπηκε ήδη σε "επιχειρησιακές συμπράξεις που προωθεί η συνέλευση".
Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις του Γερμανού πρόξενου Βόλφανγκ Ομπερμάιερ, ότι οι ειδικοί που θα παρέχουν συμβουλές στα πεδία συνεργασίας της ελληνικής και της γερμανικής Τ.Α. θα είναι πρώην στελέχη γερμανικών εταιρειών, τα οποία θα υπηρετήσουν τον στόχο να «αυξήσουμε το ενδιαφέρον των γερμανικών εταιρειών και επενδυτών. Αν έχουμε μια καλή συνεργασία σε τοπικό επίπεδο, αυτό μπορεί να προσελκύσει ιδιώτες έτσι ώστε να επενδύσουν, κάτι το οποίο είναι καλοδεχούμενο»...
Η πολιτική αυτή θα σημάνει υποτυπώδεις έως ανύπαρκτες υπηρεσίες για ορισμένους και επί πληρωμή για τους περισσότερους. Η κατεύθυνση είναι ο δραστικός περιορισμός της κρατικής χρηματοδότησης, ώστε οι δήμοι να διασφαλίζουν μόνοι τους τους αναγκαίους για τη λειτουργία τους πόρους. Αυτό είναι προφανές από τις συναντήσεις που είχε ο Χ. Φούχτελ με τον υπουργό Εσωτερικών και άλλους παρατρεχάμενους, στις οποίες προσδιορίστηκε καθαρά τι επιδιώκεται να προωθήσει τη συνεργασία των δύο χωρών σε επίπεδο δήμων και περιφερειών:
* Τον εξορθολογισμό των δαπανών της Τ.Α. (όταν ακούμε τη λέξη εξορθολογισμός, πού πάει ο νους μας;).
* Την αξιοποίηση ευρηματικών χρηματοδοτικών εργαλείων της δράσης των ΟΤΑ, ώστε να μειώνεται το βάρος της κρατικής δαπάνης γι' αυτούς (εδώ αποκαλύπτεται ο στόχος του δραστικού περιορισμού της κρατικής χρηματοδότησης).
* Τη μεταρρύθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων (βλ. ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών).
* Τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα: Κοινωνική Πρόνοια - υγειονομικός τομέας, ύδρευση - αποχέτευση, τουρισμός, αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης των δήμων, απορρίμματα - απόβλητα, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας - ενεργειακά ζητήματα, οικονομικά της Τοπικής Διοίκησης (και εδώ τα περίφημα ΣΔΙΤ).
Και ένα παράδειγμα από τον πραγματικό κόσμο: Ήδη οι περισσότεροι δήμοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα στη διαχείριση των απορριμμάτων. Το πρόβλημα έγκειται και στις υποδομές και στο κόστος και στην έλλειψη προσωπικού με δεδομένους τους περιορισμούς για προσλήψεις. Έτσι, οι Γερμανοί επιχειρηματίες, σε συνεργασία και με Έλληνες, θα επιδιώξουν να αναλάβουν τη διαχείριση των απορριμμάτων, είτε σε έναν δήμο είτε σε περισσότερους. Στην κατεύθυνση αυτή, με τη συνδρομή των πρόθυμων περιφερειαρχών και της ηγεσίας της ΚΕΔΕ, το σχέδιο υλοποιείται.
Θυμίζουμε ότι η ΚΕΔΕ είχε προσκαλέσει και καλοδεχθεί, τον Απρίλιο, τον πρόεδρο του Συμβουλίου Δήμων και Περιφερειών της Ευρώπης και δήμαρχο Στουτγάρδης, Γ. Σούστερ, και τον Γερμανό υφυπουργό Εργασίας Χ. Φούχτελ, οι οποίοι συμφώνησαν στη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, το οποίο θα έχει στόχο τη χρηματοδότηση, κυρίως, του προγράμματος αυτεπιστασίας για την εκτέλεση μικρών έργων στους δήμους και τη δήθεν «καταπολέμηση» της ανεργίας με 6μηνες συμβάσεις. Στην κατεύθυνση αυτή θα κληθούν εταιρικά σχήματα να αναλάβουν την υλοποίηση αυτών των έργων, κάτι που, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ, Κ. Ασκούνη, μαζί με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, θα αποτελέσει ανάχωμα στην ανεργία.
Ήδη έχει μοιραστεί στους δήμους ερωτηματολόγιο το οποίο παραπέμπει σε επιχειρηματική εμπλοκή -όπως προβλέπεται στο πρωτόκολλο-, στο οποίο καλούνται να απαντήσουν σχετικά με τα πεδία στα οποία θα επιθυμούσαν να συνεργαστούν με τους Γερμανούς τεχνοκράτες, τους οποίους θα πρέπει να φιλοξενήσουμε κιόλας για τα «φώτα» τους, αφού στο πρωτόκολλο συνεργασίας προβλέπεται ότι «αναμένεται οι ελληνικοί δήμοι, οι ΠΕΔ ή οι φορείς που θα εξουσιοδοτηθούν αναλόγως να οργανώσουν με δικά τους έξοδα την παραλαβή των ειδικών από το αεροδρόμιο άφιξης, τη μεταφορά στην περιοχή όπου θα παρέχονται οι συμβουλευτικές υπηρεσίες, την επιστροφή στο αεροδρόμιο αναχώρησης, καθώς και τη διαμονή των ειδικών»...
Μ' αυτά και μ' αυτά πορευόμαστε για τον δήμο του μέλλοντος... Αυτά για τους δύσπιστους, που ακόμη δεν έχουν πειστεί πως κάθε ημέρα παραμονής της κυβέρνησης αυτής μας σπρώχνει και πιο βαθιά στον λάκκο...
* Ο Σπύρος Τζόκας είναι συντονιστής του Τμήματος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος του Δ.Σ της ΚΕΔΕ
Αναδημοσίευση από την Αυγή 25/10/2013
 
πηγή : askota.gr

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Χτίζοντας ένα νέο συνεταιριστικό κίνημα - ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Μιά ενδιαφέρουσα προσέγγιση
http://www.solidarity4all.gr/files/odigos-koinsep.pdf

Παρέμβαση της Δημοτικής Κίνησης ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ στη συνεδρίαση του Δημοτικού συμβουλίου Ελευσίνας στις 24/10/2013


Με δεδομένη την κυβερνητική πολιτική που έχει επιτεθεί στα λαϊκά εισοδήματα, η κάθε Δημοτική Αρχή θα έπρεπε να στέκεται εμπόδιο στα σχέδια των μνημονίων και να είναι αρωγός των ανέργων, των μεροκαματιάρηδων, των καταστηματαρχών, των επιστημόνων ελεύθερων επαγγελματιών.

Με άλλα λόγια η κάθε Δημοτική Αρχή θα έπρεπε να εναντιώνεται με πράξεις και όχι με λόγια στην κυβερνητική πολιτική και να στηρίζει τους Δημότες της.

Δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο στη διαχείριση των οικονομικών του Δήμου και ιδιαίτερα στα Δημοτικά τέλη και φόρους.

Η λογική της Δημοτικής Αρχής είναι να απομυζήσει όσα μπορεί από φόρους και τέλη των δημοτών, αφού είναι ο ευκολότερος τρόπος να μαζέψει χρήματα και μάλιστα με εισπράκτορα τη ΔΕΗ.

Φυσικά, γνωρίζουμε τον ισχυρισμό ότι με βάση τις προβλεπόμενες νόμιμες αναλογίες των συντελεστών μεταξύ σπιτιών και αποθηκευτικών-βιομηχανικών χώρων (1/5, 60%, 30% κλπ), η Δημοτική Αρχή εισπράττει όσα μπορεί περισσότερα από τις Βιομηχανίες και τις άλλες μεγάλες επιχειρήσεις.

Κι εδώ όμως υπάρχουν θέματα:

·         έχει ελεγχθεί με ακρίβεια η έκταση που καταλαμβάνουν σε Ελευσίνα και Μαγούλα όλες οι επιχειρήσεις; υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία γι αυτόν τον έλεγχο;  έχει γίνει συσχέτιση με τα στοιχεία του Κτηματολογίου; για παράδειγμα υπόκεινται σε τέλη καθαριότητας και φωτισμού οι θαλάσσιες εκτάσεις που μπάζωσε η Χαλυβουργική προς χρήση του εργοστασίου; μπορεί αυτό να γίνει γνωστό με πλήρη διαφάνεια;

·         ποιές ακριβώς είναι οι εκτάσεις των επιχειρήσεων που αφαιρέθηκαν από το 2014 σε σχέση με εφέτος και για ποιους λόγους; υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία γι αυτό;

·         γιατί στη Μαγούλα τα καταστήματα είναι στην ίδια μοίρα με τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις και δεν διαχωρίζονται ώστε να πληρώνουν λιγότερα;

·         γιατί στη Μαγούλα και πάλι, δεν εξαντλείται για τις επιχειρήσεις υπηρεσιών και τις βιομηχανικές η δυνατότητα αύξησης των συντελεστών χωρίς να αυξηθεί ο συντελεστής για τα σπίτια;

Παρά τις εξαιρέσεις που υπάρχουν σε σχέση με την οικονομική κατάσταση κάθε οικογένειας, κάθε καταστήματος και κάθε επιχείρησης, είμαστε υποχρεωμένοι να γενικεύσουμε την κατηγοριοποίηση.

Άλλο πράγμα τα σπίτια, άλλο τα καταστήματα,

Άλλο οι επιχειρήσεις με μεγάλη εμπορική ή βιομηχανική δραστηριότητα.

Μία σωστή φιλολαϊκή Δημοτική πολιτική θα έπρεπε όχι απλά να αφήνει χωρίς αύξηση τα τέλη και τους φόρους για τα σπίτια και τα μαγαζιά, αλλά και να πάρει μέτρα ελάφρυνσης του απλού κόσμου και των καταστηματαρχών που κυνηγιούνται καθημερινά και από την Εφορία και από τα Ταμεία και τα πάσης φύσεως χαράτσια. Και αν δεν μπορεί να μειώσει τα τέλη γι αυτούς να πάρει άλλα μέτρα ελάφρυνσης. Υπάρχουν τέτοια. Αλλά χωρίς περιορισμό, νομίζουμε ότι μπορούν να μειωθούν οι συντελεστές για τα μαγαζιά Ελευσίνας και Μαγούλας.

Μία σωστή φιλολαϊκή Δημοτική πολιτική θα έπρεπε να επιβαρύνει όσο μπορεί τις επιχειρήσεις, γιατί οι επιχειρήσεις, όχι στενά για καθαριότητα και φωτισμό, αλλά γενικότερα  χρωστούν πολλά στην ιστορική πόλη μας.  

Και κάτι ακόμη :

μήπως χρησιμοποιούνται χρήματα από τα τέλη και τους φόρους για να καλύψουν ανάγκες εκτός καθαριότητας και φωτισμού; πχ να «γράφουμε» εργαζόμενους στην καθαριότητα και να απασχολούνται αλλού;

εμείς δεν συμφωνούμε με αυτό.

Ο Δήμος έχει ακόμη ανάγκες μεγάλες για καθαριότητα και κοινόχρηστο φωτισμό, δεν περισσεύουν τα έσοδα από τα τέλη και τους φόρους για να καλύψουν άλλες ανάγκες που θα έπρεπε με άλλο τρόπο να καλυφθούν. Ας χρησιμοποιήσει τη δυνατότητα για τα πρόσθετα τέλη, ας τα πούμε περιβαλλοντικά, που του δίνει περιθώριο η Νομοθεσία.

Και ένα ακόμη σοβαρό θέμα προς διερεύνηση:

τι γίνεται με τις απαιτήσεις των μεγάλων κυρίως βιομηχανιών να επιστραφούν χρήματα που έχουν πληρώσει για τέλη και φόρους, όχι μόνο για καθαριότητα και φωτισμό, αλλά και για αυτά, ισχυριζόμενοι ότι δεν λαμβάνουν ανταποδοτικές υπηρεσίες; Τι εννοούν οι Ορκωτοί Λογιστές κάνοντας συγκεκριμένες σχετικές παρατηρήσεις στους ισολογισμούς του Δήμου; Γνωρίζει με επάρκεια το Δημοτικό Συμβούλιο τι παίζεται με τα Δικαστήρια; Κάλεσε ποτέ η Δημοτική Αρχή τον κόσμο για συμπαράσταση, αν και εφόσον πραγματικά αντιδικεί με τους μεγαλοβιομήχανους;

Υπάρχουν συζητήσεις με ΕΛΠΕ, Χαλυβουργική, Τιτάνα κλπ που πιθανόν να καταλήξουν σε συμβιβασμό; Μακριά από τα φώτα αυτής της αίθουσας και της πόλης γενικότερα;

Υπάρχει περίπτωση στο όνομα οποιασδήποτε χορηγίας να κάνει ο Δήμος τα στραβά μάτια μπροστά στις διεκδικήσεις των μεγαλοβιομηχάνων;

Ερωτήματα και θέματα για προβληματισμό όλων των Δημοτικών Συμβούλων θέτουμε.

Πήραμε την εισήγηση για σήμερα και ευχαριστούμε γι αυτό τον Πρόεδρο του ΔΣ, ελπίζοντας ότι θα υπάρχει πλήρης ενημέρωσή μας συνεχώς μέχρι τις επερχόμενες εκλογές, αφού η Κίνησή μας δεν εκπροσωπείται στο εκλεγμένο Δημοτικό Συμβούλιο.

Μέσα στις επόμενες ημέρες, η ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ θα εξετάσει όλα τα εκκρεμή -για εμάς και τους Δημότες Ελευσίνας & Μαγούλας- θέματα, αναφορικά με τα Τέλη και τους Φόρους και γενικότερα τα Οικονομικά του Δήμου. Γι αυτό και δεν θα παρέμβουμε στη συζήτηση των επομένων στην ημερήσια διάταξη θεμάτων για τους ισολογισμούς.

Μέσα στο Νοέμβριο θα παρουσιάσουμε δημόσια τις εμπεριστατωμένες προτάσεις μας τις οποίες επεξεργαζόμαστε στα πλαίσια της κατάρτισης ενός Προγράμματος, όχι απλά προεκλογικού, αλλά ενός Προγράμματος για τις δύο πόλεις που οι στόχοι του θα είναι αντικείμενο διεκδίκηση όλου του λαού Ελευσίνας και Μαγούλας. Δύο πόλεις που θα πρέπει πραγματικά να ενοποιηθούν.

Θα καλέσουμε τους Δημοτικούς Συμβούλους και όλους τους εκλεγμένους σε Ελευσίνα και Μαγούλα, να συνταχθούν με τις θέσεις μας, υπέρ των εργαζομένων και των ανέργων, υπέρ των μικροεπιχειρηματιών, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική του γκρεμίσματος του κοινωνικού κράτους και της φτωχοποίησης της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΕΧΕΙ Η ΕΛΕΥΣΙΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΑΛΙΑ;



Το ερώτημα είναι περιπαικτικό. Αυτοειρωνευόμαστε σαν κάτοικοι αυτής της πόλης.  Είναι σαρκαστικό προς αυτούς τους τοπικούς άρχοντες που διακηρύσσουν ότι «επί τέλους», με δικές τους πάντα σκληρές και έξυπνες διαπραγματεύσεις, η Ελευσίνα  απέκτησε διέξοδο στη θάλασσα, και να, όπου να’ ναι, το ελεύθερο μέτωπο θα διευρυνθεί και θα πηγαίνουμε με τα ποδήλατα, όπως παλιά, στην παραλία για βόλτα και , γιατί όχι, για κολύμπι.
Απαντάω: η Ελευσίνα δεν έχει ελεύθερη παραλία.
Η Ελευσίνα ακόμα περιμένει να γίνει παραλιακή πόλη.
Και -προσοχή εδώ! - τώρα μπαίνουν δύο σημαντικά ζητήματα.
Πρώτον: η ζωή της Ελευσίνας, το μέλλον της, η προοπτική ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας είναι η παραλία και το παραλιακό μέτωπο.          Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ.
Δεύτερον: προγραμματίζουν να ξεπουλήσουν  το λιμάνι και όλο το παραλιακό μέτωπο. Ο κίνδυνος να χάσουμε για πολλές γενιές ακόμα την παραλία μας είναι υπαρκτός και μεγάλος. Ταυτόχρονα και η ευκαιρία να βγει η Ελευσίνα δυναμικά στη θάλασσα είναι μεγάλη. Μάχες σκληρές θα δοθούν στο άμεσο μέλλον. Πρέπει να ετοιμαζόμαστε.
Χθες έκανα μια μεγάλη βόλτα στην παραλία, απ’ τις εκβολές του Σαρανταπόταμου μέχρι την Βλύχα. Πέρασα απ’ το Καλυμπάκι, τα διαλυτήρια, την επισκευαστική βάση των σκαφών του Λιμενικού, την καμένη καφετέρια ΙΡΙΣ, τον μοναδικό και ανεπανάληπτο ΚΡΟΝΟ, τις ακατοίκητες Εργατικές κατοικίες, το αυθαίρετο JUMBO, το λιμανάκι των ψαράδων, το εμπορικό λιμάνι, το Φωνιά, τη Κινηματογραφική Λέσχη, το παλιό Ελαιουργείο, τη ΣΙΝΤΡΑ, το ΤΙΤΑΝ, τα Βραχάκια και το σκουπιδαριό του ΚΔΑΥ, τα διαλυτήρια του Σάββα, τις επιχωματώσεις στη Βλύχα. Θαύμασα τις εγκαταστάσεις των ΕΛΠΕ (ΠΕΤΡΟΛΑ) που χθες μάλλον λειτουργούσαν κανονικά. Η γενική εικόνα θα μπορούσε να συμπυκνωθεί σε μια φράση που είχα ακούσει από ένα φίλο μου σε αντίστοιχη βόλτα «τριτοκοσμικά τοπία και καταστάσεις».
Αυτά λίγο-πολύ είναι γνωστά και υπολόγιζα τι θα συναντήσω. Δεν υπολόγιζα την απαίσια κατάσταση που αντιμετωπίζει κανείς στο ΚΔΑΥ του Δήμου. Εγκατάλειψη και σκουπιδαριό. Μια κατάσταση επικίνδυνη. Θα γράψω ένα ξεχωριστό σημείωμα για την κατάσταση στο ΚΔΑΥ. Ίσως προκαλέσω και μια ομαδική επίσκεψη με όσους ενδιαφέρονται για τα πράγματα στην πόλη μας και ειδικά στην παραλία.
Το σημερινό σημείωμά μου όμως έχει σχέση με το «απελευθερωμένο» τμήμα της παραλίας, τον χώρο στον παλιό Φωνιά. Απελευθερώθηκε απ’ ορισμένα κτίσματα για να καταληφθεί αμέσως από άλλες πιο προσοδοφόρες κερδοσκοπικές δραστηριότητες. Γέμισε ο «ελεύθερος» χώρος από εγκαταστάσεις λούνα πάρκ και πλαστικές διαφημιστικές φιγούρες. Δεν έμεινε τίποτα ελεύθερο. Ακόμα και κάτι μικροί φοίνικες που υπήρχαν ξεριζώθηκαν και χρησιμοποιούνται σαν φράκτης στις εγκαταστάσεις. Θα μας πούνε ότι, όταν απομακρυνθούν αυτές, θα ξαναφυτευτούν. Κάποιοι ξεράθηκαν. Το ζήτημα είναι να έχουν κέρδη οι επιχειρηματίες. Γιατί εάν δεν έχουν κέρδη, δεν θα μπορούν να δίνουν χορηγίες και να δημιουργούν πελατειακές και ψηφοθηρικές σχέσεις. Με τη λογική τους, αυτό είναι σωστό. Το εγκρίνει και η τρόικα.
Δεν ξέρω αν η σημερινή διοίκηση του Δήμου Ελευσίνας ενθουσιάζεται με αυτές τις δραστηριότητες στην παραλία και αν θεωρεί ότι τέτοιου είδους δραστηριότητες αναβαθμίζουν το παραλιακό μέτωπο. Πάντως πέρσι τον Δεκέμβρη δεν ήθελε, έτσι έλεγε, το Παγοδρόμιο σ’ αυτό το μέρος. Μάλιστα είχε κάνει και μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας εκεί κάτω στην παραλία, μπροστά στο Φωνιά, με δεκαεπτά άτομα, αν συγκρατώ τον αριθμό ή περίπου τόσους. Θυμάμαι τους είχε μιλήσει και ο Δήμαρχος. Δεν θυμάμαι αν είχε δημοσιευτεί στις εφημερίδες αντίστοιχη φωτογραφία του. Μάλλον δεν είχε ξεκινήσει ακόμη η περίοδος των καθημερινών φωτογραφήσεων.
Ας είναι όμως. Οι κάτοικοι της Ελευσίνας δεν είναι καθόλου ενθουσιασμένοι με όλη αυτή την κατάσταση. Τους έχει αφαιρεθεί ζωτικός ελεύθερος χώρος απ’  την παραλιακή βόλτα, τους έχει κλείσει σημαντικό κομμάτι ενατένισης της θάλασσας, τους έχει χαλάσει την αισθητική της παραλίας που πας για να ηρεμήσεις και να αναπολήσεις και σου την σπάνε οι πλαστικές κατασκευές και το κλίμα εμποροπανήγυρης.
Πιο πολύ προβληματίζονται όμως οι γονείς μικρών παιδιών. Κυριολεκτικά οι περισσότεροι γονείς δεν τολμούν να πάνε με τα παιδιά τους στην παραλία. Τα παιδιά ζητάνε επίμονα να πάνε στο λούνα παρκ και ο γονιός δεν έχει το δεκάρικο. Έχει καταντήσει εφιαλτική αυτή η κατάσταση. Να στερείς τα παιδιά σου, και στον εαυτό σου τις περισσότερες φορές, τη βόλτα στην παραλία, γιατί δεν έχεις το δεκάρικο. Δίπλα η «παιδική χαρά» μπροστά απ’τον κινηματογράφο, που άλλοτε ήταν γεμάτη παιδιά και παππούδες, είναι άδεια και εγκαταλελειμμένη και βρώμικη. Το λούνα παρκ αχρήστεψε και αυτή την υποτυπώδη διασκέδαση των μικρών παιδιών. Ούτε η πρωτόγονη παιδική χαρά δεν επιζεί στον χώρο της κερδοσκοπίας.
Εκεί στην παραλία έχουμε επισκέπτες απ’ τις γύρω περιοχής, και απ’ τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας. Η θάλασσα είναι μαγνήτης και ανάγκη στην κουραστική και καταθλιπτική πλέον ζωή του εργαζόμενου. Εκεί βρίσκει ο έμπορας να πουλήσει την πραμάτειά του. Και κερδοσκοπεί στην ανάγκη για παιχνίδι του μικρού παιδιού.
Είναι επιτακτική ανάγκη να ελευθερωθεί η παραλία απ’ όλες τις ρυπογόνες και κερδοσκοπικές χρήσεις. Να αναπνεύσει θάλασσα η Ελευσίνα και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών. Στους ελεύθερους χώρους που θα δημιουργηθούν θα επιτρέπονται ΜΟΝΟ κοινόχρηστες και κοινωφελείς δραστηριότητες. Στο χώρο μπροστά στον Φωνιά  να ξαναφυτευτούν οι φοίνικες, να φύγει το λούνα παρκ, να ξαναγίνει η «παιδική χαρά» χαρά των παιδιών, των γονιών και των παππούδων, σημείο έλξης και όχι απώθησης των κατοίκων. Σε περιόδους οικονομικής κρίσης βοηθάμε τους πολίτες με τέτοιου είδους κοινωνικές παροχές και όχι με ελεημοσύνες και επιδείξεις φιλανθρωπίας. Ο κάτοικος της Ελευσίνας έχει ανάγκη την βόλτα του στην παραλία, την λίγη ξενοιασιά που του δίνει το παιχνίδι και το γέλιο του παιδιού του χωρίς όμως να πληρώνει (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ!). Μη τον πνίγεται από παντού δημιουργώντας του αχρείαστες ανάγκες. Αφήστε του λίγο χώρο, λίγη παραλία, λίγη θάλασσα να αναπνεύσει, να ξεκουραστεί.
Αφήστε του δυό ευρώ να πιει ένα καφεδάκι στα παραλιακά μαγαζιά της πόλης μας.
Επιτέλους, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΑΛΙΑ, είναι δικαίωμά μας και θα την διεκδικήσουμε.
  Ντίνος Ρούσσης
 
 
 

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Δελτίο Τύπου για τις ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ ( 14-10-2013 )

  Στις 3 Οκτωβρίου σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με μοναδικό θέμα «Λήψη απόφασης αναφορικά µε την αναγκαιότητα σύναψης Προγραμματικής Σύµβασης µε Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση (ΚΟΙΝΣΕΠ) και την έγκριση των όρων αυτής» η Δημοτική Αρχή, αγνοώντας τη σφοδρή αντίδραση των σωματείων των εργαζομένων, της ΠΟΕ-ΟΤΑ και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας υπερψήφισε με οριακή (14-13) και αμφισβητήσιμη πλειοψηφία τη σύναψη της προγραμματικής σύμβασης με την ΚΟΙΝΣΕΠ «ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ», προκειμένου να καλύψει (εκ των υστέρων) τις ανάγκες λειτουργίας του ΠΑΚΠΠΑ.

Χρησιμοποιώντας την προσϕιλή της τακτική της παραχάραξης, η Δημοτική Αρχή ευτελίζει το θεσμό των ΚΟΙΝΣΕΠ, προκειμένου να εξυπηρετήσει πελατειακές σκοπιμότητες, εκμεταλλευόμενη, χωρίς ντροπή, την ανάγκη των συμπολιτών μας για εργασία και συντηρεί μια ξεπερασμένη αντίληψη της πολιτικής. Χρησιμοποιεί, μετά τη συνεργασία με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) το θεσμό των ΚΟΙΝΣΕΠ ευθυγραμμιζόμενη πλήρως με επιδιώξεις και κατευθύνσεις της τρόικας και των μνημονιακών κυβερνήσεων.

Ο θεσμός των ΚΟΙΝΣΕΠ δημιουργήθηκε για να προάγει την ¨κοινωνική οικονομία¨ με σκοπό το συλλογικό όφελος και την εξυπηρέτηση γενικότερων κοινωνικών συμφερόντων κι όχι για να υποκαταστήσει κοινωνικές δομές που οικοδομήθηκαν με αγώνες των εργαζομένων και κοινωνική πίεση 30 χρόνων. Οι ΚΟΙΝΣΕΠ συστήνονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, με στόχο να δουλέψουν οι συνεταιριζόμενοι και σε καμία περίπτωση η ίδρυσή τους δεν κατευθύνεται από Δημοτικούς φορείς, όπως στη συγκριμένη περίπτωση ο «ΤΡΙΠΤΟΛΕΜΟΣ», ο οποίος επί της ουσίας ιδρύθηκε μέσα στο ΠΑΚΠΠΑ, για να προσλάβει όσους και όσες θέλει ο Δήμαρχος και κάποιοι σύμβουλοι.

Η Δημοτική Αρχή υλοποιώντας για μια δεκαετία την πολιτική των ελαστικών μορφών εργασίας (stage, συμβάσεις έργου, συμβάσεις χρόνου, ωρομίσθιους) δεν κάλυψε (ως όφειλε και μπορούσε) οργανικές θέσεις στις δημοτικές υπηρεσίες με μόνιμο προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Δημιουργώντας και συντηρώντας ένα πελατειακό καθεστώς, κρατώντας ομήρους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, «ανακαλύπτει» ένα ακόμη εργαλείο για την εκλογική της επιβίωση. Χρησιμοποιεί το δικαίωμα στην εργασία σαν μέσο για να αλλοτριώσει συνειδήσεις και να φέρει σε αντιπαράθεση εργαζόμενους μεταξύ τους.

Οι Δημοτικοί Άρχοντες παρά τις αριστερές κορώνες και τη φραστική αντίθεσή τους στις μνημονιακές πολιτικές, σε αγαστή συνεργασία και συνεννόηση με τους πλέον νεοϕιλελεύθερους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκμεταλλεύονται επιταγές του μνημονίου προκειμένου να εκχωρήσουν Κοινωνικές Δομές (σήμερα η φύλαξη και η καθαριότητα των δημοτικών σταδίων αύριο ποιος ξέρει τι) και βασικές υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε ιδιωτικά συμϕέροντα. Αποδέχονται τις διαθεσιμότητες – απολύσεις των εργαζομένων και την αντικατάστασή τους από «εξαρτημένους» εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και μετατρέπει τους δημότες, που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες ειδικά του ΠΑΚΠΠΑ, σε ομήρους της κάθε φορά διάθεσης του Δήμου.

Αϕού απόκρυψε από τους συμπολίτες, στις περιοδείες που έκανε την άνοιξη και το καλοκαίρι, την πραγματική κατάσταση των ΟΤΑ μετά την κατάργηση θεσμοθετημένων πόρων και δραστηριοτήτων από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, αϕού συνέχισε να πλασάρει την εικόνα του οικονομικά εύρωστου Δήμου, αφού αδιαφόρησε από τον Ιούνιο που διέκοψαν, για καλοκαιρινές διακοπές, τη λειτουργία τους τα τμήματα του ΠΑΚΠΠΑ, τώρα, μπροστά στην κατάρρευση του δικού της success story, μπροστά στο αδιέξοδο που βρίσκεται, προβάλλει το επιχείρημα ¨Δεν υπάρχει άλλος δρόμος¨. Πράγματι, για τη Δημοτική Αρχή των προσκυνημένων στις επιταγές των Μνημονίων, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της αντίστασης, της διεκδίκησης και της ανατροπής τους είναι άγνωστος στην πλειοψηφία του Δήμου Ελευσίνας.

Η Δημοτική Κίνηση «ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ» σας καλεί σε συμπαράταξη ώστε μια νέα φιλολαϊκή πολιτική να εφαρμοστεί στο Δήμο μας, χωρίς ρουσφέτια και πελατειακές σχέσεις.

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013


Ερωτήματα από τους αγώνες του μέλλοντος έθεσε η απεργία των καθηγητών


   Προκλήσεις μέχρι το επόμενο παλιρροιακό κύμα αγώνων. Του Κώστα Βαμβακά*
 
Ο απεργιακός αγώνας των καθηγητών έθεσε μια σειρά από ερωτήματα που θα αναζητούν βασανιστικά απαντήσεις και στους αγώνες του μέλλοντος, στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα σε διάφορες κατευθύνσεις. Τα πρωτοφανή ποσοστά, κυρίως τις πρώτες μέρες της απεργίας, ξάφνιασαν ευχάριστα. Ούτε οι πιο αισιόδοξοι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ποσοστά της τάξης του 90% και 95%, απ’ την Ροδόπη μέχρι την Κρήτη.
Το μήνυμα σαφές και ηχηρό για την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας, που όλες τις προηγούμενες μέρες λοιδορούσαν την ΟΛΜΕ ότι, τάχατες, δεν εκφράζει κανέναν και οι καθηγητές δεν θα την ακολουθήσουν. Ωστόσο, διαψεύστηκαν μιας και η καθολική βούληση των καθηγητών τάχθηκε ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές διάλυσης του δημόσιου σχολείου αλλά και της ζωής τους. Το αίτημα, για πρώτη φορά με τόση σαφήνεια, στόχευε στα κεντρικά πολιτικά επίδικα, καθώς έθετε το αίτημα της πολιτικής ανατροπής ως προϋπόθεση για τη διάσωση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας.
Στάλθηκε όμως και ένα μήνυμα προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που επιδεικνύουν μια εξαιρετική αδράνεια και αδυναμία να κατανοήσουν ότι μετά το μνημόνιο τίποτα δεν παραμένει το ίδιο, συνεπώς απαιτούνται νέα καθήκοντα και επαναπροσανατολισμός του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η σταδιακή πτώση των απεργιακών ποσοστών –κάτι που από την αρχή διαφαινόταν άλλωστε, μιας και πολλοί εκ των προτέρων δήλωναν πόσες μέρες αντέχουν να απεργήσουν– φανερώνει ότι η συνθλιπτική πραγματικότητα δεν αντέχει πολυήμερες απεργίες και απαιτεί, όχι προσχηματικά αλλά ουσιαστικά, εναλλακτικούς τρόπους αγώνα.
Στο ξεκίνημά του ο απεργιακός αγώνας έθεσε και ένα άλλο ερώτημα με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια από οποιαδήποτε άλλη φορά: στη μνημονιακή εποχή έχουν νόημα οι επιμέρους αγώνες; Αν ναι, μπορούν να παραμένουν στα στενά κλαδικά τους όρια, αναπαράγοντας τον οικονομισμό-διεκδικητισμό της προηγούμενης περιόδου; Αν όχι, αρκεί ένα κάλεσμα που να προτάσσει την κυβερνητική ανατροπή ως μοναδική συνθήκη απάντησης στα προβλήματα της κοινωνίας;
Κατά την άποψή μου, η νέα φάση της καθολικής επίθεσης του νεοφιλελευθερισμού σε ό,τι μέχρι σήμερα συγκροτούσε το σκληρό πυρήνα των δημόσιων κοινωνικών αγαθών –μέσα σε ένα περιβάλλον συνταγματικής εκτροπής και απώλειας της εθνικής κυριαρχίας– καθιστά αυταπάτη και συνταγή ήττας τον προσανατολισμό σε στενά κλαδικά αιτήματα, πολύ δε περισσότερο όταν αυτά δεν είναι δεμένα με τις ευρύτερες κοινωνικές ανάγκες.
Ο κλαδικός διεκδικητισμός-οικονομισμός της προηγούμενης περιόδου όριζε μικρές ή μεγαλύτερες νίκες στο έδαφος της συναίνεσης και των συμμαχιών που το πολιτικό σύστημα επεδίωκε για να παραμείνει λειτουργικό. Στο έδαφος αυτό, η λειτουργία θεσμών και δομών, σε όποιο επίπεδο κάθε φορά, ήταν και επιδίωξη του συστήματος. Από αυτή την άποψη, το μπλοκάρισμα της «εύρυθμης» λειτουργίας των θεσμών κατέληγε όπλο στα χέρια των εργαζομένων για επιμέρους κατακτήσεις. Σήμερα σε ένα περιβάλλον που το ίδιο το σύστημα επιδιώκει τη διάλυση των θεσμών-δομών, η παραπάνω στρατηγική καθίσταται στρατηγική σίγουρης ήττας, αποστράτευσης και απογοήτευσης για το κίνημα.
Είναι σίγουρο ότι το συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται στρατηγικό και τακτικό επαναπροσανατολισμό, γεγονός που σίγουρα προϋποθέτει αλλαγή συσχετισμών, που όμως δεν αποτελεί την αναγκαία και ικανή συνθήκη - εξάλλου οι συσχετισμοί στο συνδικαλιστικό κίνημα πολύ λίγο διαφέρουν από την προμνημονιακή εποχή. Κυρίως όμως χρειάζεται βαθιά κατανόηση της σημερινής συγκυρίας και απάντηση στο θεμελιακό ερώτημα: Ποιος θα υπερασπιστεί και εν τέλει θα πάρει στα χέρια του τη λειτουργία αυτών των θεσμών που μέχρι σήμερα αποτελούσαν τα δημόσια και κοινωνικά αγαθά (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κλπ.) στην παρούσα φάση διάλυσης και απαξίωσής τους;
Θεωρώ, λοιπόν, ότι υπάρχουν περιθώρια για επιμέρους αγώνες άλλου τύπου που και θα έχουν συνείδηση της κεντρικής πολιτικής τους στόχευσης, αλλά και θα απαντούν στο παραπάνω ουσιώδες ερώτημα.
Το επίδικο σε αυτή την περίπτωση είναι ποιος μπορεί να διαχειριστεί την Παιδεία και να της δώσει κατεύθυνση συνώνυμη της ουσίας και των ευρύτερων κοινωνικο-λαϊκών απαιτήσεων, πράγμα που παραπέμπει και στις σχέσεις στο εσωτερικό της Παιδείας και στους συσχετισμούς. Στο έδαφος αυτό θα αναπτυχθούν επιμέρους αγώνες ομόλογοι των γενικών αγώνων δίνοντας νόημα και ουσία στις εκάστοτε αναμετρήσεις.
Το πεδίο συνέχισης των αγώνων μεταφέρεται μέσα στο χώρο του σχολείου για να κρατήσουμε ανοιχτά τα σχολεία, αξιοπρεπείς και υπερήφανους τους συναδέλφους μας, να στηρίξουμε τους μαθητές μας στον αγώνα για την καθημερινή επιβίωση αλλά και στο να καταφέρουν να «μάθουν γράμματα», να διώξουμε τον φόβο που γεννά τον φασισμό. Πρόκληση αλλά και στοίχημα μέχρις ότου καβαλήσουμε το επόμενο παλιρροιακό κύμα αγώνων με ουσιαστικότερους και αποτελεσματικότερους όρους.
 
* Ο Κώστας Βαμβακάς είναι εκπαιδευτικός
Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
 
 
 
 
 
 

ΚΟΙΝΣΕΠ: η διάλυση των κοινωνικών δομών του Δήμου

«Τους ανθρώπους που ενώ εσύ τους δίνεις ένα σχοινί για να ανέβουν για να στηριχτούν και αυτοί κοιτούν πως να το κάνουν κρεμάλα και να το περάσουν στο λαιμό σου ..δίωξε τους από την ζωή σου για ΠΑΝΤΑ»

 Αυτή την ανάρτηση διάβασα σήμερα το απόγευμα, Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013, στο f/b ενός ελευσίνιου συμπολίτη μας. Επειδή περιγράφει επιγραμματικά αυτά που συμβαίνουν με τις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ) στην πόλη μας, αποφάσισα να ξεκινήσω με αυτή την πρόταση το άρθρο μου.
Η μνημονιακή πολιτική που έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας απ’ τα διεθνή κέντρα του κεφαλαίου, και εφαρμόζει πειθήνια η κυβέρνηση, δεν έχει σκοπό να σώσει την Ελλάδα απ’ την χρεωκοπία και να μειώσει το χρέος. Αυτά πλέον τα έχουν καταλάβει σχεδόν όλοι. Άλλοι είναι οι σκοποί τους. Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων, το πετσόκομμα αμοιβών και συντάξεων, η συρρίκνωση μέχρι εξαφάνισης της μεσαίας τάξης, το ξεπούλημα του δημόσιου και φυσικού μας πλούτου, η ιδιωτικοποίηση όλων των κοινωνικών υπηρεσιών (παιδεία, υγεία, πρόνοια, συγκοινωνίες κλπ). Η δημιουργία μιας αποικίας χρέους εν τέλει όπου θα αλωνίζουν, και θα πλουτίζουν, οι μεγάλοι οικονομικοί όμιλοι με την κοινωνία ισοπεδωμένη και εξαθλιωμένη.
Αυτή η επίθεση, των δυνάμεων του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας, γίνεται σε όλα τα μέτωπα. Στην παιδεία είναι λίγο-πολύ γνωστά, στην υγεία κλείνουν νοσοκομεία και πληρώνεις για ο,τιδήποτε, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διαλύουν κοινωνικές υπηρεσίες και αναγκάζουν τους δημότες να πληρώνουν, αν έχουν να πληρώνουν, που δεν έχουν πλέον, και τα παραχωρούν όλα σε ιδιώτες ώστε τελικά όλες οι υπηρεσίες να περιέλθουν στον έλεγχο των μεγάλων οικονομικών ομίλων.
Στην γενικευμένη μνημονιακή επίθεση παίρνουν ιδέες δικές μας και τις μεταμορφώνουν σε αιμοβόρα θηρία. Η κοινωνική ή αλληλέγγυα οικονομία (συνεταιρισμός, εταιρεία λαϊκής βάσης κ.λπ.) είναι ιδέες της αριστεράς που τις παραμορφώνουν και τις χρησιμοποιούν στους Δήμους εναντίον της κοινωνίας. Δεν είναι ούτε «κοινωνική» ούτε «συνεταιριστική» η ΚΟΙΝΣΕΠ. Χώρος διάλυσης των κοινωνικών δομών των Δήμων είναι και βέβαια χώρος προνομιακός πελατειακών σχέσεων. Δεν είναι χώρος αλληλέγγυας οικονομίας, αλλά πεδίο συγκρούσεων απελπισμένων ανέργων. Δεν βοηθάει τη δημιουργία κοινωνικών και αλληλέγγυων δεσμών, αλλά επιτείνει την διάλυση του κοινωνικού ιστού της πόλης (για μια χούφτα ψήφους) και τη διάλυση εν τέλει της ίδιας της υπόστασης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Η διαδικασία με τις ΚΟΙΝΣΕΠ παρουσιάζεται σαν «αναγκαστική» διαδικασία, όπως και πολλές άλλες μετά τη μνημονιακή καταιγίδα που σαρώνει τους Δήμους. Προηγούνται διάλυση δομών, διακοπή συμβάσεων, απαγόρευση προσλήψεων, διαθεσιμότητες και επικείμενες απολύσεις, μαζική συνταξιοδότηση υπό τον φόβο απολύσεων, οικονομική ασφυξία και άμεση ή έμμεση στάση πληρωμών.
Έτσι αρχίζει να λειτουργεί ο εκβιασμός….μαφιόζικα. Το ερώτημα που διαρκώς παρουσιάζεται είναι: «πώς θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, το πολιτιστικό κέντρο, οι αθλητικές εγκαταστάσεις αφού απαγορεύονται οι προσλήψεις;»
Και η υποταγμένη στη μνημονιακή πολιτική Δημοτική Αρχή αναγκάζει τις κοινωνικές δομές να λειτουργήσουν μόνο με αυτόν τον τρόπο, τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Πάντα με δικαιολογία τη διάσωση των εργαζομένων, οι οποίοι καλούνται αναγκαστικά να συντηρήσουν αυτό το κατασκεύασμα.
Οι θύτες, κυβέρνηση, υπουργεία και η ασπόνδυλη δημοτική αρχή , επιχαίρουν με τα κατορθώματά τους, καθώς σταδιακά θα διώξουν το άγχος της παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών που τόσο τους στενοχωρούσε και θα επιδοθούν σε πιο πρόσφορες διαδικασίες, τις πελατειακές σχέσεις και την ψηφοθηρία, που τόσο απλόχερα προσφέρονται με τις ΚΟΙΝΣΕΠ. Ο Δήμαρχος και οι παρατρεχάμενοι επιλέγουν την υπηρεσία που θα δώσουν σε συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αυτοί οργανώνουν τη χρηματοδότηση και, κυρίως, αυτοί μετατρέπουν τον επισφαλή συμβασιούχο ή απολυμένο υπάλληλο σε μέτοχο επιχείρησης. Θαυμάσια! Πάμε σε εκλογές με ένα νέο όραμα. Τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών του Δήμου. Την αποδόμηση των δομών και των εργασιακών σχέσεων που με τόσους αγώνες κατακτήθηκαν. Τον εξευτελισμό κάθε έννοιας «κοινωνικής ή αλληλέγγυας οικονομίας» και συλλογικού οφέλους. Την διάλυση εν τέλει των ιδίων των ΚΟΙΝΣΕΠ (όσες επιβιώσουν θα απορροφηθούν από μεγάλους ομίλους) και την οικονομική και κοινωνική συντριβή των κατ’ επιλογή της Δημοτικής Αρχής «συνεταιριστών».
Είναι σωστό (και εν πολλοίς αναγκαίο) να επιδιώκουμε την δημιουργία συνεργατικών μορφών οικονομικής δράσης σε τομείς που διευρύνουν τις κοινωνικές παροχές και βοηθούν στην αλληλεγγύη και την κοινή προσπάθεια. Η ανάπτυξη τέτοιων μονάδων μπορεί να συμβάλει στην απασχόληση και στην κινητοποίηση ανενεργών παραγωγικών δυνάμεων τις οποίες δεν θέλει να ενεργοποιήσει το ιδιωτικό κεφάλαιο που επιδιώκει τομείς υψηλής κερδοφορίας.
Συζητήσεις για την δημιουργία συνεταιριστικών μονάδων έχουν γίνει. Παράδειγμα στους τομείς επαναχρησιμοποίησης απορριμμάτων. Μπορεί να αναπτυχθούν συνεταιριστικές ομάδες για την μεταποίηση και επαναχρησιμοποίηση παλαιών ενδυμάτων ή παλαιών επίπλων. Ο Δήμος πρέπει να βοηθήσει τέτοιες προσπάθειες με την συλλογή, την μεταφορά των υλικών αυτών απ’ τα απορρίμματα στα εργαστήρια βοηθώντας και στην επαναχρησιμοποίηση άχρηστων υλικών (σκουπίδια) και στην απασχόληση ανέργων ή νέων. Ακόμα και τη παραχώρηση στέγης και χώρου τέτοιων δραστηριοτήτων απ’ τον Δήμο πρέπει να διεκδικήσουμε.
Αυτό είναι το σχοινί για να ανέβεις και να στηριχτείς. Βέβαια «οι δικοί μας» κοιτούν πως να το κάνουν κρεμάλα και να το περάσουν στο λαιμό των ανέργων και της κοινωνίας για να κρατήσουν τις καρέκλες της μικροεξουσίας τους.
Δεν πρέπει να μένουμε απαθείς σε όλα αυτά που στρέφονται κατ’ ευθείαν στην καρδιά της κοινωνίας της πόλης μας. Η αντίσταση και ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της κατάστασης είναι ο δρόμος που μας μένει. Και κυρίως να ανατρέψουμε την σημερινή δημοτική αρχή που ξεδιάντροπα χορεύει στο ρυθμό της τρόικας, της κυβέρνησης και των μνημονίων. Που παίζει με τον πόνο και την ανασφάλεια χιλιάδων ανέργων ή επισφαλώς εργαζομένων και τα χρήματα του δημότη. Μην τους αφήσουμε να τα διαλύσουνε όλα. Δεν θα τους αφήσουμε.

Ντίνος Ρούσσης
ntinosr@otenet.gr

 

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013


Ι∆ΡΥΤΙΚΗ ∆ΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ∆ΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΙΝΑ - ΜΑΓΟΥΛΑ : ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ

Ζούµε στην εποχή των µνηµονίων. Τα εργασιακά δικαιώµατα , οι µισθοί και οι συντάξεις, το περιβάλλον, πλήττονται καίρια. Η ανεργία και ειδικά η ανεργία των νέων τσακίζει την κοινωνία. Τίποτα δεν µένει όρθιο.
Οι πόλεις αλλάζουν βίαια φυσιογνωµία. Τα κλειστά καταστήµατα , οι έρηµοι δρόµοι , η επαιτεία και τα συσσίτια χαρακτηρίζουν όλες τις πόλεις της πατρίδας µας. Και την πόλη µας Η φασιστική ιδεολογία και συµπεριφορά βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθούν και γίνονται καρκίνωµα για την κοινωνία.
Σφοδρή επίθεση δέχεται η Εκπαίδευση, η Υγεία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπου µειώνονται δραµατικά οι πόροι της, σοβαρές υπηρεσίες της ιδιωτικοποιούνται ή καταργούνται µέσω της ένταξής τους στην κινητικότητα και απολύονται οι εργαζόµενοι.
Το µεταπολιτευτικό µοντέλο των πόλεων έφτασε στο τέλος του.
Η πόλη δεν µπορεί πλέον να συνεχίσει µε ηµίµετρα και µπαλώµατα. Μια άλλη πόλη πρέπει να οραµατιστούµε, που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 21ου αιώνα. Οραµατιζόµαστε µια πόλη που ο πολίτης θα συµµετέχει ενεργά στα κοινά, γιατί µόνον έτσι αλλάζει η έκβαση των «µικρών» αλλά και «µεγάλων» αγώνων, µε µορφές και τρόπους συµµετοχής για όλους, τόσο στα θεσµικά όργανα του ∆ήµου, όσο και έξω από αυτά.

Η Ελευσίνα, η Μαγούλα και το Θριάσιο γενικά φέρνουν βαριά τα τραύµατα απ’ την άναρχη και ασύδοτη βιοµηχανική ανάπτυξη. Εξακολουθεί το περιβάλλον να υποβαθµίζεται από πολλαπλές ανεξέλεγκτες δραστηριότητες (βιοµηχανία, αποθηκεύσεις µεταφορές, θαλάσσιες δραστηριότητες, ΧΥΤΑ χωµατερές και άλλες).
Μια ολοκληρωµένη περιβαλλοντική πολιτική είναι αναγκαία για το Θριάσιο και τη ∆υτική Αττική. Θέλουµε ένα ∆ήµο στήριγµα και αρωγό των κινηµάτων.
Ένα ∆ήµο µε δοµές και δράσεις κοινωνικής Αλληλεγγύης. Ένα ∆ήµο που θα πρωτοστατεί για λύση στα προβλήµατα των ανέργων, των αστέγων, των ευπαθών οµάδων. Ένα ∆ήµο µέσα στην κοινωνία, ανοιχτό στην κοινωνία. Η Ελευσίνα του 21ου αιώνα, στην νέα της µορφή µαζί µε την Μαγούλα, θα πρέπει να διεκδικήσει και να αναδείξει τη δύναµη και την οµορφιά, που τόσα χρόνια βίαια αποσπάστηκαν από τις πόλεις µας : τη θάλασσα της Ελευσίνας, την εξοχή της Μαγούλας, τη µετακίνηση µε ποδήλατο. ∆εσµευόµαστε να αγωνιστούµε για να φύγει ό,τι εµποδίζει την έξοδο της πόλης στη θάλασσα, για τη διατήρηση του γεωργικού και εξοχικού περιβάλλοντος της, στο βορρά της, στη Μαγούλα.
Η παραλιακή οδός µπορεί και πρέπει, αλλάζοντας χαρακτήρα, να είναι η ζωή και το σηµείο αναφοράς της πόλης. Η ανάπτυξη «τύπου Ελευσίνας» µε τη βαριά βιοµηχανία, τις µεταφορές και την καταστροφή κάθε άλλης µορφής παραγωγής έχει τελειώσει. Ο τουρισµός (αρχαιολογικός χώρος, βιοµηχανική κληρονοµιά, θάλασσα κλπ), η πρωτογενής παραγωγή και άλλοι τοµείς ανάπτυξης, µε γνώµονα τον άνθρωπο και όχι τα κέρδη είναι το µέλλον.
Η ιστορία και ο πολιτισµός θα είναι δεσµευτικά σηµεία αναφοράς σ’ αυτό το µέλλον.
Η σηµερινή κατάσταση επιβάλλει να αγωνιστούµε για θεσµικές και οικονοµικές µεταρρυθµίσεις που θα ενισχύουν την αυτοδιοίκηση µε γενναία ανακατανοµή εξουσιών και πόρων.
Ταυτόχρονα όµως, ακόµη και σε αυτήν την κατάσταση αποδυνάµωσης της αυτοδιοίκησης και στέρησης από αυτήν αναγκαίων πόρων, πιστεύουµε ότι µπορούµε να επιδιώξουµε λύσεις, να εµποδίσουµε την περαιτέρω υποβάθµιση του ∆ήµου µας και να σχεδιάσουµε µέσα από διαδικασίες ευρύτατης κοινωνικής συναίνεσης το συνολικό πολεοδοµικό πρόγραµµα και τις κατευθυντήριες γραµµές ανάπτυξης του ∆ήµου µας, µε έµφαση:

- στην προστασία και διεύρυνση του πράσινου και των ελεύθερων χώρων,
- στη διευκόλυνση ήπιων μορφών κυκλοφορίας στην πόλη, με έμφαση στο
ποδήλατο
- στην ήπια δόμηση,
- στην απομάκρυνση ή/και ουσιαστικό έλεγχο ρυπογόνων βιομηχανικών
δραστηριοτήτων
με γνώμονα την οργανική, λειτουργική και πολεοδομική συνένωση και ανάπτυξη
Ελευσίνας - Μαγούλας.

Αναλάβαµε πρωτοβουλία για την ίδρυση νέας ∆ηµοτικής Κίνησης µε το βλέµµα στραµµένο στον 21ο αιώνα.
Οι λέξεις ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ - ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΘΑΛΑΣΣΑ - ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ - ∆ΙΑΤΗΡΗΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ ΓΗΣ - ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - ΠΟ∆ΗΛΑΤΟ σχηµατίζουν τους βασικούς άξονες της πολιτικής µας.

Στη νέα δηµοτική κίνηση ευελπιστούµε να συναντηθούµε µε πολίτες µε παρελθόν, παρόν και κυρίως µέλλον στη διεκδίκηση µιας άλλης πόλης και µιας άλλης κοινωνίας, που δεν θα ανέχεται την υποβάθµιση, τον κοινωνικό αποκλεισµό, το ρατσισµό και το φασισµό, που τελευταία σήκωσε επικίνδυνα κεφάλι.
Η κίνησή µας είναι ανοιχτή σε περαιτέρω διεύρυνση και µε άλλους φορείς, ανεξάρτητους πολίτες αλλά και συλλογικότητες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της πόλης µας, αποφασισµένους να αγωνιστούν για τα ΚΟΙΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, χωρίς να βαρύνονται µε ρουσφετολογικές, καιροσκοπικές ή και ιδιοτελείς πρακτικές, την κακοδιαχείριση των κοινών και ανεπίτρεπτων συµβιβασµών µε οικονοµικά συµφέροντα, χαρακτηριστικά, σε µεγάλο βαθµό, της σηµερινής ∆ηµοτικής Αρχής.

Φιλοδοξία µας είναι η δηµιουργία σταθερών δεσµών µε την κοινωνία του ∆ήµου µας που αναζητά µια προοδευτική, οικολογική, ριζοσπαστική και µαχητική οπτική απαλλαγµένη από τον παραγοντισµό, τις πελατειακές σχέσεις, τις πολιτικές αναπηρίες και τους µικροηγεµονισµούς. Καλούµε όλους τους συµπολίτες/συµπολίτισσες, κάθε ενεργό πολίτη, να πάρει µέρος στην κίνησή µας, για να συνδιαµορφώσουµε ένα κοινό πρόγραµµα δράσης και να χαράξουµε µια κοινή πορεία …προς ένα ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ∆ΗΜΟ, ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΠΝΟΗΣ.
Ελευσίνα 30 Σεπτεµβρίου 2013